x

De Bovenkamer - Blog


Poes (of kater)
18 August 2014

Ik heb me laten overhalen. Mijn pantser is gebroken. Die rottige kinderen ook altijd met hun CandyCandy-ogen. ‘Mag het asje-asje-asje-blief? Aller-allerliefste mama, ah toe, ah toe, please?!’ De vader van het stel keek grijnzend toe en zweeg. Dus nu krijgen we een kat.
Ik ben bang voor dieren. Niet (echt) voor spinnen of slakken, wel voor de rest. Dus dat belooft wat.
Opa heeft een kattenluikje geïnstalleerd, het beestje is besteld, er is geen weg terug. Vorige week zijn we met z’n vieren naar het asiel gereden om er eentje uit te zoeken. Een zwarte. Dat kan er ook nog wel bij.
De vrouw die ons liet kennismaken met ons aanstaande huisdier was heel vriendelijk. Zo iemand die leeft voor dieren, maar niet is vergeten hoe je met mensen moet omgaan. In tegenstelling tot de vrouw die erbij geroepen werd om te checken of poeslief gesteriliseerd was. Met een rug zo krom als een hoepel kwam ze aangesloft. Geen hallo. Ik probeerde uit alle macht niet aan dat enge wijf uit de Goonies te denken die Chunks hand door de blender wil halen.
Ze wist het zeker, die kat was gesteriliseerd. Anders zat dat beest toch niet met tien andere katten in een hok? De vriendelijke vrouw twijfelde hardop. Zou er dan niet nog een littekentje te zien moeten zijn? De gebochelde verliet boos de ruimte. Om een minuut later terug te komen met een tondeuse waarmee ze een olifant met huid en haar had kunnen verslinden. ‘We weten het zo’, siste ze. (Ze was dat enge wijf uit de Goonies). Gelukkig greep de vriendelijke in. ‘Ik vraag het morgen aan de dierenarts en dan kunnen jullie de poes volgende week komen ophalen.’
En nu is het dus volgende week. Alle vier wachten we in spanning. Word ik het nieuwe kattenvrouwtje van Nijmegen-West of is mijn leven zoals ik het liefhad voorgoed voorbij? 


Poes (of kater)
ontwerp: Brood & Tulpen   realisatie: eleven59.nl